Genel

İnsan Doğduğu Değil Doyduğu Yerliymiş …

Bugun tatilden döndükten sonraki ilk iş günüm. Şimdi şöyle başımı arkaya doğru çevirip tatilde yaşadıklarımı anlatayım. Cuma günü akşam saat 22:00 civarlarında Trabzon / Sürmene ‘de buldum kendimi. Allah’ım uçak ne güzel bir nimet 18 saat yerine 1 saat 45 dk ne büyük bir zaman karı böyle. Sürmene’de saat 22:00 da sadece 1 tane bakkal açıktı her yer kapanmış kimse kalmamış piyasada şaşırmamak elde değil.

Çocukluğumu geçirdiğim ilçede hep hüzün kokusu vardı malesef neden bilmiyorum ama resmen terkedilmiş bir yer kimse kalmamış. Herkes sağda solda sadece 1 tane arkadaşım kalmış. Her şey bıraktığım gibi bir kaç basit şeyde değişiklik var o kadarcık. Sonra köye gittim köy daha da ıssız. Eee ben de sessiz anı değerlendirdim bol bol uyudum kitap okudum yeni aldığım telefonumu inceledim düşündüm anneanneme gittim.

Abim hariç tüm aile toplandık. Çok güzeldi son iki gunu ablamlarda geçirdim yeğenlerimi sevdim. Onlara aldığım hediyeleri verdim fotograflarını çektim hediyemi çok sevdiler (oyuncak bebek) her şey çok güzeldi. Eniştem bir ara şu kelimeyi kullandı sanırım doğru da söyluyor. Alay artık sen İstanbul’lu oldun. Bunu kabullenmedim aslında o kadar da ama Trabzon’u da sahiplenemedim tuhaf bir duygu, bunları düşünürken insan doğduğu değil doyduğu yerli olur diye bir söz vardı ya onu düşünüp hak verdim az çok.

Rate this post

Leave a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir