Bugün öğlen saatlerinde evden çıktım. 89İ’ye bindim kalabalığın arasından şansıma bir koltuk boşaldı ve hemen oturdum. Kulaklığımı takmış camdan dışarıya doğru bakarken bir marketin yangından sonraki halini gördüm. Her yer simsiyahtı. Tamamen yanmıştı, anladığım kadarıyla hiçbir şey kurtarılamamıştı.
Burası neresiydi acaba ne işi yapıyordu diye düşündüm ama aklıma gelmedi bir türlü sonra bir baktım Garanti bankası tam aklıma gelecek gibiyken. Yan taraftan bir kişi kozmetik ürünler satılan bir yer olduğunu söyledi. Dank etti birden defalarca önünden geçiyordum içine bakıyordum ürün çeşitliliğini görüyordum.
Birden kendimi mal sahibinin yerine koydum. Ve gerçek anlamda üzüldüm. Sonra da bunun yanında bizim üzüldüğümüz ufak tefek şeylere bak dedim. Sevinmek için o kadar çok nedenimiz var ki. Bazen boşu boşuna üzülüyoruz.
Elbette ki bu örnek kıstas olarak alınmamalı. Ben sadece önceki ve sonraki halini gördüğüm için olayı direk yaşamış gibi hissettim bundan dolayı üzüldüm. Beterin beteri var şüphesiz.
